ҖӘРӘКӘҮ, җирәкәү (к. ТТДС I: 574, 582) «угодливый; угодник» (җәрәкәүләнү «ялагайлану») < иске җәвекәр < җадигәр «сихерче, җадучы» сүзенән метатеза, к. себ. йәйкәр < йадыкәр «ярамсак күрәзә» (йәйкәрлән-ү «ярамсаклану», Тумашева 1992: 76). К. Җаду.