ҖӘЙРӘ-Ү, диал. (Г. Афзал) җайра-у, себ. тат., башк. йәйрә-ү «широко расстилаться, развернуться» ~ уйг. йайра- (йайримак) «җәйрәү; үзеңне иркен хис итү», нуг. яйра- «таралып төшү», каз., к.-калп. җайра-, жайра- «җимерелеп яту», алт. дьайрат-, йайрат- «җимерү», кырг. җайра- «егылып үлү» һ.б. җәй- < җай-, йай- «җәю» фигыленнән (чаг. көй-ү → көй-рә-ү, кый-у → кый-ра-у, уй-у → уй-ра-у). К. Җәйрәкә.

Иске тат. (ЛТ I: 167) чайра-у «арка белән яту» ~ себ. (Тумашева 1992: 233) цайра-у «таралу» сүзе җәйрә-ү белән бердәй, әмма монда хак. компоненты тәэсире сизелә (җ- > ч-). К. Җәй-ү.