ҖӘЙПӘК, себ. (Тумашева 1992: 74) йәйбәк ~ башк. (БТДҺ: 133) йәйпәк, йәйпе «уплощенный; блюдечко (под чашку)» << кырг., к.-калп. һ.б. җайпак id., җайпа-, җайпы- «бераз җәю, җәелдерү» сүзеннән. Чаг. тат. диал., башк. (ТТДС I: 581; БҺҺ II: 97) җәйләү, йәйләү «җәйпәк; таба», чув. (Сергеев 1968: 16) ейлеке «сай (савыт)».