ҖАНВАР[җаºнwар], диал. җанывар «животное; зверь» ~ башк. йануар, йанур (БҺҺ II: 85), чув. янавар «хайван; юньсез кеше» > мар. янавар «сукбай» ~ кар. джанавар «җанвар; шәфкатьсез», добр. тат., гаг. һ.б. җәнавар «бүре», ком. җанавар «икеләнүчән, куркак (йорт хайваны шикелле)», җанывар «җан иясе» < фар. җāнwäр «җан иясе, җан йөртүче; мәхлук, юньсез, мескен» (җан «җан», wäр «йөртүче» < авест. bаr ~ санск. bhar id.).