ҖАНАШ «милый; возлюбленная» – җан (җаным) сүзеннән, җанаш < җанғач дип уйланыла, ләкин к. алт. дьанашчаак «иркәләүле», дьанаш- «дус булу, ярату» ← дьан «ян, якынлык». К. Ян, Янәшә.