ҖАГАЛБАЙ, диал., башк. ягылбай «кобчик, соколик» > чув. якăлпай ~ кырг., уйг. җағалмай, алт. диал. дьагалбай, калм. загалмэ id. бор. төрки җағал «шакал» һәм май «лачын, ау кошы» сүзеннән (Ramstedt 1949: 137). К. ш. ук Чагалак. ЭСТЯ IV: 10–11.