ЕЛДАМ[й ы̌лдам], диал. җылдам «проворный, резвый» > чув. йăлттам, каз., к.-калп. жылдам, төркм. йылдам, як. сылдам id.; чаг. диал. (ДС II: 26) җылдак «ашыгучан» һ.б. ел-у фигыленнән. ЭСТЯ IV: 278–279.