ДУЛА-У, диал. тула-у «понести (о лошади); бурно протестовать, буйствовать» ~ башк. тула-, мар. дула-, тула-, чув. тăвла-, тăвăлла-, удм. дуа-, дула- id., гом кыпч., нуг., ком. дувла- «дулау», каз. тула-, кырг. туула-, алт. диал. туйла-, тув. дывыла- «үрә басу (ат тур.)». Күрәсең, монда ду (к. Ду килү ) тамыры белән бүтән бер тамыр да контаминацияләнгән. К. монг. һәм тунг.-маньч. дуула-, давла- < дагула- «шаулатып җырлау», дагу «җыр», к. ССТМЯ I: 186.

Дерив.: дулат-у, дулаш-у.