ДОГА «молитва» > удм. дуа «бәхиллек, фатиха», чув. тука «сихер» < гар. ду‘ā’ «дога, җар, Аллага мөрәҗәгать» – дәгъва сүзе белән тамырдаш. К. Дагый.

Дерив.: догалы, догасыз; догалык, догачы.