ДЕГЕТ «дёготь» рус теленнән (рус теленә исә Балтыйк телләреннән кергән булса кирәк, к. лит. degutas «дегет», degti- «яну») ~ чув. тикĕт, мар. тигыт, тегыт һ.б.; бу сүз бор. заманнарда ук кыпчак телләренә кергән, к. бор. Мисыр кыпч. tägät, täkät «дегет» Федотов II: 228–229.