ДӘХЕЛ «причастность; касательство» < фар. < гар. дäх�л (к. Җантурин: 148–149), к. иске тат. дахил «эчке, эчтәге» < гар. дāх�ил id., ш. ук «мөнәсәбәтле». Сөйл. телендә дәхелең булмасын дигән тәгъбир дә очрый.