ДӘҮЛӘТ [дәwләт] «государство; богатство» < гар. дäwлäт id. dwl «үтү, узу» тамырыннан (дини караш буенча, дәүләт – уза, бетә торган нәмәрсә); дәүләт сүзе күптәнге алынма, моның дәлиле чув. тивлет < тат. *дивләт «уңыш, җиңү», кар. девлять «көч, куәт» һ.б.

Дерив.: дәүләтле, дәүләтсез; дәүләтчелек һ.б.