ДӘРТ, диал. тәрт «страсть», диал. «болезнь; горе, печаль» (ДС III: 79; ТТДС I: 132) > чув. (Федотов II: 209) терт «авыру, хаста», мар. дäрт, удм. дарт «дәрт» < фар. дäрд < авест. drita «газаплану; йөрәксенү»; к. ш. ук бор. тат. (XVI г.) дирт, нуг., к.-балк. дэрт «үч; судка бирү», иске нуг. (Российская вивлиофика, VII: 250, 310, 330–331) дирт һәм ширт – судта серләрне фаш итү формуласы (~ иске рус. слово и дело).

Дерив.: дәртле, дәртсез; дәртлән-ү.