ДӘРМАН, сөйл. дарман, (ЗДС: 603) тарман һ.б. «способ, средство, возможность для достижения чего-либо» ~ чув. термен id. < фар. дäрмāн «дару, дәва». Дару сүзе белән тамырдаш. Фар. телендә шул ук нигездән dermаne «исерткеч дару» > тат. дәрмана, дармана «эч кортларын чыгаргыч» һәм durman (< деруман) «дурман». Тамыры дāр «агач, агач кайрысы (дару һәм буяу чыганагы буларак)», икенче версия буенча бор. фар. dhar- «тоту, тернәкләү» сүзеннән (Horn: 123). Федотов II: 208–209.