ДӘГЪВА[дәғwа] кит. «претензия; жалоба в суд», иск. «приглашение» < гар. дäғwā id. Шуннан ук дәгъвәт, дәгъвәтнамә «кунакка һ.б. чакыру» һәм дәүләти игълан төрләре. Будагов I: 560–561; ДТС: 159; EI II: 168–172. К. ш. ук Дау, Дагый, Дога.

Дерив.: дәгъвалы, дәгъвасыз; дәгъвала-у; дәгъвачы («дәгъва кылучы», ш. ук «претендент» мәгъ. дә кулланыла), дәгъвачыл.