ДАУ[даºw], диал. тау «ссоры; претензия» > мар., чув. тав < нуг., каз., к.-калп., төр., к.-балк. даў, төркм. даав, дава, кырг. доо id., ком. дав «сугыш, җәдәл» < бор. кыпч. даwа < гар. дä‘wā (к. Дәгъва ) сүзеннән, к. көрд., осет., абаз., кабарда. дауэ, дауа «дау», мар. диал. тäва «претензия». Бу сүзнең таралуына шәригать хөкеме ярдәм иткән. Ахметьянов 1989: 106–107.

Дерив.: даулы, даусыз; даула-у, диал. даучы; даучыл, даучан.