ДАИМ иск., хәз. һәрдаим (к.) «постоянно» < гар. дā’им «һәрвакыт булып торган; дәвамлы»; ш. ук гар. дā’имā «даимән». Даими һәм даимән сүзләре гар. телендә ясалганнар. К. Дәвам.

Дерив.: даимилек; даимләш-ү һ.б. (фән телендә кулланылалар).