ГЫЙЛЕМ[ғилĕм] «знание» < гар. ‘илм id. К. Галәмәт, Галим, Голәма, Тәгълим.

Дерив.: гыйлемле, гыйлемсез; гыйлемдар «күпбелемле (кеше)»; иск. гыйлемкяр.