ГЫЙҖЕК[ғиҗĕк] «вид скрипки; вид гуслей», диал. (Дмитриева 1981: 157) кыцак, кызақ «скрипка, сыбызгы, түтек» ~ каз. қыжақ (ҚТДС: 217), кырг. кыҗак, кыйак, төркм. гыҗак «кыллы музыкаль инструмент», уйг. ғыйҗәк, чыгт., фар. гаҗәк «гитара төре», чыгт. ғыйрчәк «скрипка төре», кар. гыйржак «гөслә». Будагов I: 772. Тәкълиди тамырдан булса кирәк.