ГӨР, гөр-ү – подражание раскатистому шуму, грохоту, грому ~ чув. кĕр id.; шуннан: гөр-гөр, гөрел-гөрел, гөрелдә-ү һ.б. К. Гөрелте, Гөрләвек, Гөрлә-ү I. Бу сүзләр күрше телләргә дә таралган, к. Гордеев II: 248, 250.

Гр, гүр һ.б.ш. авазлар барлык телләрдә охшаш күренешләрне белдерә, к. рус. гром, грохот, греметь, ним. grell, groll һ.б.