ГОРЕФ[ғөрөф] «народный обычай» < гар. ‘урф id. ‘рф «белү, тану» тамырыннан, шуннан ук к. Гарәфә, Мәгариф, Мәгърифәт һ.б. бик күп сүзләр.

Дерив.: горефле, горефсез.