ГАФИЛ «беспечный, нерадивый, небрежный; беспечно» < гар. ғāфил id. ғфл «саксыз, моңсыз булу» тамырыннан; шуннан ук иске әд. ғафләт «гамьсезлек, хәстәрсезлек».

Дерив.: гафиллек; гафиллән-ү.