ГАРЬ[ғәр] «бесчестие, стыд» < гар. ‘āрр id. Гарь сүзе тат. телендә актив кулланылышта булып килгән, к. дериватлары гарьлек, гарьлән-ү, гарьчел (бу сүзләр күрше телләргә дә кергән). К. ш. ук Әр.