ГАРИП[ғәрип] «калека» < гар. ғарūб «читтән килгән яисә читтә йөрүче кеше, килмешәк; мескен; кызганыч, гыйбрәтле хәлдәге бәндә» ғрб «читтә йөрү; олагу; кояш баю», шуннан ук гарби «көнбатышныкы; Европаныкы». К. Гареп, Горбәт, Мәгърип.

Гар. гариб сүзенең күп. формасы гараиб «гаҗәпләнерлек» мәгъ. кулланыла (гаҗаиб вә гараиб хәлләр).