ГАМӘЛ[ғәмәл] «деяние; (религиозная) практика» < гар. ‘амäл id. (шуннан ук к. Әмәл ) ‘мл «эш, эшләү» тамырыннан, шуннан ук к. Гамил. Иске әд. истигъмал «кулланылыш, куллану».

Дерив. киң: гамәлә, гамәлән, гамәли – гар. телендә ясалганнар; гамәлдә, гамәлле, гамәлсез, бигамәл һ.б.