ГАЙБӘТ[ғәйбәт] «сплетни, хула» < гар. ғайбäт id., ғйб «булмау, күренмәү» тамырыннан. Гаеп сүзе миш. диалектында (бүтән төрки телләрдәге кебек үк) ғ сыз кулланыла: айып > мар. аип, аеп, чув. айăп «гаеп, гаепләү».