ГАҖӘП[ғәҗәп], уст. гаҗип «удивительный» < гар. ‘аҗäб id. ‘җб «гаҗәпләнү, аптырау» тамырыннан. К. ш. ук иске тат. гаҗәбә! «бу ни хәл?»←

Дерив.: гаҗәплек; гаҗәплән-ү, гаҗәпсен-ү.