ВИСА[виса], (ТТДС I: 113) вис диал. «весы полевые» ~ чув. виçе, визä, удм. вес, мар. виса, вися, вичя < рус. диал. висо id. (Гордеев II: 111). Әгәр весы сүзеннән булса, тат. висый булыр иде.

Бу сүзне чув. виç- (< öлч-) «үлчәү» сүзеннән диючеләр бар. Räsänen 1969: 371; Федотов I: 126.