БҮТӘН «иной, другой» ~ нуг., каз., үзб. диал. бöтен «чит, ят; бүтән, үзгә» < фар. бедүн [бэдун] ~ гар. бидун «бүтән; тиңсез, ишсез, сынар» (чаг. тат. диал. бүтәнчә «бигрәк тә», ДС II: 70), һинд-фар. dūn, dūna «игез, тигез, охшаш, дубликат» сүзеннән булса кирәк (Platts I: 535).