БУШ «пустой; ненагруженный; свободный (от забот)» > чув. пуш, пушă, пошă, удм. диал. буш < гом. төрки бош, боош (нуг., каз., к.-калп. бос, хак. пос, алт. диал. пош) «буш; бәйсез» id. < бор. төрки *болч, к. венг. (Gombocz: 26) bolschu < төрки бошлай «бушлай»; фар. пуч, һинди. poč «буш; файдасыз; вак, бушак» очраклы охшашлык булса кирәк. Рус. (слав.) пуст сүзе белән бәйләнешләре тәэсирләшү дәрәҗәсендә генә.

Буш тамырыннан күп кенә сүзләр ясалган: бушка; бушлык, буша- «буш калу; бәйсез калу» (чаг. эштэн бушат-у), бушан-у «тәрәт итү». Бор. төрки (ДТС: 113–115) boš тамыры аеруча дериватлы. К. ш. ук Бушак, Бүшән. Räsänen 1969: 82; ЭСТЯ II: 203–205; Федотов I: 457.