БУЗЛА-У, (Бәетләр 1960: 282) бузда-у «громко рыдать; реветь» ~ башк. буҙла- id. < гом. кыпч., уйг., чыгт. һ.б. бозла- id. Әстерхан татарларында бузлау, нуг. бозла, угыз төркиләрендә bozlag «матәм җыры», ш. ук «бутасы үлгән дөя бакырыгы» (Ясәвидә киресенчә бута бузлый: Азып калган буталар тик бузласам мин... 119 хикмәт) һ.б. К. бу хакта Akbaba E. Nogay türklerinde ölüm ile ilgili inaneler ve ağıtlar // Milli folklor. № 78, 2008: 77–84 (бузлау жанры үрнәкләре бирелә). ЭСТЯ II: 175–176 (бозау сүзе белән бәйледер дигән фараз күрсәтелә). Чаг. Базла-у (к. Баз II ).