БУА, диал. (ЗДС: 134) буwам, буwау «пруд» – тат. телендә халык этимологиясе буенча диал. бүә «буа» сүзеннән (гәй., минз. бүwә, каз. ар. бүгә «буа», к. ТТДС I: 109), к. ш. ук диал. (ТТДС I: 107) бөйә id., бүү- «буа буу» (ТТДС I: 111) > чув. пĕве, пүве, пүйе, мар. пүä, пүйэ, пүйä id. Гомуми закончылык буенча, бүә, бүwә варианты миш. диалектыннан булырга тиеш һәм һәр ике вариантның уртак чыганагы бүгә < бор. чыгт. *бöгäк, к. чыгт. бöгäн, бöгäт, бүгäт «буа» ← бöгä-, бöгү- «буа буу» ← бöг «буылган, бүлтәйгән урын» һ.б.

Халык аңында буа елганың «буылган» урыны булган; ләкин гом. төрки планда андый күзаллау күзәтелми, буа бөтенләй башкача атала.

Дерив.: буалы.