БӨЯ-Ү[бөйә-], диал. (ТТДС I: 107–111) бийә-ү, миш. беwә- (чув. пĕве-) «запрудить» – һәр ике вариант (-й- һәм -w-) тат. диал. (ТТДС I: 109) бүгә-ү < (каз.) бöге-, кырг. бöгö-, төр. büğe- һ.б. «бөяү» ← бор. төрки (ДТС: 117, 132) bök, bük «Бөек Кытай дивары», шуннан ук bök-, bük- «бөяү» (> тат. диал. бү-ү) сүзләреннән.

Шулай итеп, бөяү һәм (буа) буу, бөя һәм буа сүзләре бөтенләй синонимнар түгел; һәм асылда тат. телендә бөя «су юлын буып ясалган корылма», ә буа «бөялүдән җыелган сулык».

Дерив.: бөял-ү, бөянте (к. ЗДС: 131) К. Бөя, Бөят.