БӨС-БӨТЕН, бөсбөтен (Ш. Әхмәдиев һ.б. авторларда) «целиком; совершенно целый» < кр.-тат., аз., төр. һ.б. büsbütün id. Чаг. як. (Пекарский: 588–589) бүрү бүтүн id. (бүрү, бүрэ «барысы да» ~ бур. бүри id.). Димәк, бүрү-бүтүн > бүзбүтүн > тат. бөсбөтен.

Бөс-бөтен сүзеннән халык этимологиясенчә весь бөтен дип аңлатып булыр иде. Ләкин, күрәсең, алай түгел.