БӨРТЕК[бөртөк] «зерно; зёрнышко; крошка» > удм. быртык, бӹртӹк «орлык, бөртек» < гом. кыпч. бүртүк id. Севортян (ЭСТЯ II: 300–301) бу сүзне бөрчек белән бергә карый һәм бүрт- «кубып төшү, кишмекләнү» фигыленнән ди. Рясянен исә бөртек һәм бөрчек сүзләрен аерым карый. К. Бөрчек. Гаффарова 2007: 63–68 (бик тәфсилле).

Чув. пĕрчĕ, пĕрчĕк, пĕрчеш «бөртек, бөрчек» тур. Федотов I: 423–424.