БӨКЧӘЙ-Ү, бөкшәй-ү «сутулиться; согнуться; нагибаться» ~ башк. бөксәй-ү < бөкчә «бөкре, бөкреле; бөк сыман» (к. башк. – БТДҺ: 56 – бөксә «бөкре») сүзеннән, кырг. бöкчöй-, бокчүй-, к.-калп. бүкший-, як. бöкчöй- ~ яз. монг. bögtüi-, бур. бöхтэй-, эвен. бöкчир- һ.б. (охшаш сүзләр бик күп, к. ССТМЯ I: 104). Бөкчә сүзе, ихтимал, бор. *бүкчәг сүзенәндер, к. алт. бöкчöк, (Баскаков 1972: 243) пүкчүк, пүкчик «бөкре» һ.б. Сүзнең тамыры – бöк//бүк, к. Бөк, Мүкәй. Пекарский: 579.