БӨКТӘ-Ү, (Тумашева 1992: 177) пөктә-ү «собирать в кучу, в узелок» ~ каз. бүктә-, алт. пүкте-, бүкте-, бöктö- id. К. «Маадай-Кара» эпосында (авазлары татарчалаштырылды) Алын итәк бу җәелгән, Атның башын бу бөктәгән, Киен итәк бу чөелгән, Ат саурысын бу бөктәгән. Каз. (ҚТДС: 76) бүктеме «акча янчыгы, җәнчек». К. югарыдагыны.