БӨКЕР[бөкөр] «горб (у человека)», бөкре, диал. бөкрәч «горбатый; сутулый» ~ мар. пÿкыр, мугыр, пÿгыр, чув. диал. пĕкĕр, удм. вогыр < гом. кыпч. бүкир, бүкүр «бөкер, бөкре» (бу мәгънәләр тат. телендә дә бутала) ~ як. бүкүр id. бөк-, бүк- тамырыннан, к. Бөк.