БӨКЕ[бөкө] «пробка» ~ чув. пăкă, алт. пöк, бöк, хак. пöк «бөке, төрмә (!)», як. бүö, чыгт. бöгүт, монг. бöг «бөке, тыгынчык» ~ госм. бүкү, бүккү «чөмәк, бүрәнкә, конус, очлы кәгазь бүрек» (к. Радлов IV: 1298, 1876–1877) һ.б. бор. тат. бöк-, бүк- «каплау, тыгынлау» сүзеннән: бөк-ке < бүк-кү. К. Бөят. Федотов I: 395.