БӨКӘ, бөгә, себ. (ЗДС: 538) пөгә «мудрый герой, сила которого скорее в уме, чем в физических возможностях» < бор. төрки (ДТС: 116–117) bögä, bögü, bökä «мәҗүси акылдар; герой, баһадир» > ком. бүгү, уйг. пöгү, монг. büge һ.б. «шаман». Чаг. бор. төрки bögün- «тирән аңлау», bögüš «аңлам» ← *bög- «уйлау»?