БӨЕК [бөйөк] «великий» < госм. бүйүк id. сүзеннән, гом. кыпч. бийик, тув. бедик, хак. пöзik һ.б. бор. bedük, чыгт. бәдүк «үскән» bed-, be- «үсү, зураю; биегәю» > угыз. бүйү- id. сүзеннән. ЭСТЯ VII: 107. К. Биек.