БӨЕ[бөйө] «(земляной) паук; тарантул» ~ башк. бөйө, госм. бүйә, бöг, кырг. бөйү, бөй, бөө, төркм. (Мухамедова 1973: 73) мööй, бöй, каз. (Будагов I: 306) бийе, хива. мэү, ком. мия, бор. төрки (ДТС: 116) böj, bi, bög id.