БӨГӘҖӘ, диал. (ТТДС I: 106) бөгәрҗә, бөдәҗә, бөгелчә «дужка; облучок, вязовая обойма косовища; деревянное кольцо для различных целей» ~ башк. (БТДҺ: 55) бөгәзе, бөгәжә, бөгәзә, бөгәзәк, бөгәлйә, кырг. бөгөҗү, мөгөҗү «агач богау, тышау», монг. бөгҗ, бор. монг. bögeǯi «дуга» – бор. бүгэр//бүгэл «бөгел, бөгелгән нәрсә» сүзеннән, әлбәттә, чаг. чув. пĕкече «бөгәҗә», пĕке ~ мар. пуÿгö «дуга». К. Бөгел, Бөк-ү. «Бөгәҗә» мәгъ. диал. (ЗДС: 127) бого һәм богача сүзләре дә бар. Болар икенче тамырдан.