БОЖАН, боҗан «жук – жужелица», диал. буҗан, бужан «коңгыз» (ТТДС I: 94) – буҗ тәкълиди сүзеннән: бужан бужлау (Остроумов 1892: 48), боҗан буҗлау (Г. Мөхәммәтшин, к. КУ, № 6, 1965: 4), чаг. рус. жук жужжит. Чаг. ш. ук бузан, бусан «сагызак, шөпшә», бусан- «пыр тузу, тиргәнү», бежгәк, беҗгәк «тиргәнүчән, сукранучан», беҗләү «тиргәнү» һ.б.ш.