БОЕК[бŏйŏқ] «печальный, притихший от печали», диал. «изнурённый, утомлённый» – тат., башк. телләрендә генә бугай – иске кыпч. *буй-уқ «күшенгән, суыктан бөршәйгән» ← *буй – «күшегү, өшү, туңу». К. Боек-у.