БИШЕК «колыбель» < гом. кыпч., гом. угыз. бэшик (нуг., каз., к.-калп. бэсик, каз. бесĕк), төркм. бишек (бишэк), бишик, уйг. бишик һ.б. төрки id. (ЭСТЯ I: 122–123), уйг. диал. бöшүк < бор. гом. төрки *бöлчүг. К. чыгт. биши- «тирбәтү» < *бöлчи- id. → венг. bölcsö, belchew, böcsü «бишек» (к. Gоmbocz: 54–55). Сары уйг. пелек «бишек». Сүзнең «бәби; токым; дус» мәгънәләре дә бар. Чаг. Бәвелт-ү.

Дерив.: бишекле, бишеклек (рус. колыбель сүзеннән калькалаштырылган мәгънәләрдә) һ.б.