БИТАМАН диал. «сброд, голь; недотёпа» ~ диал. мат'аман id., к. балк. байтамал, каз. майталман «кызгыныч ки; шайтан алгыры» (ымлык). Чаг. гар. бäйт-үл-мāл «җәмәгать амбары; ябулы базар; ыгы-зыгы». Битаман дип җәмәгать исәбенә асрала торган акылы зәгыйфь, гарип-гораба һ.б.ларны атаганнар. Бу мәгънә битаманга калу «җәмәгать исәбенә яшәүгә калу» тәгъбиреннән эллипсис. К. ш. ук Тимергалин: 85.