БИР-Ү «давать» < гом. кыпч. бэр- ~ чув. пар < *бәр- id. К. Бәр-ү. Федотов I: 984. Ностратистлар бу сүзне һинд.-евр. bher- «китерү, бирү» тамыры белән чагыштыралар.

Дерив.: бирел-ү, биреш-ү, бирдер-ү; бирге, бирем һ.б.