БИЛЧӘН «осот; бодяк» ~ мар. писан, пелчан id., чув. писчен «шайтан таягы» – этимологиясе юраулы; чаг. як. бэлчирэң «утлау, көтүлек» ← монг. бэлчи-, билчи- «утлап йөрү». К. ш. ук (ТТДС II: 67) бәлчән «бәрчә; тәлгәш» *бәрт-чән «тәлгәшле, тармаклы» > бэлчэн > билчән id.?