БИЛӘ-Ү I«владеть, занимать (место)» ~ нуг., каз., к.-калп., кырг., ком., уйг., үзб. диал., алт. бийле- «биләү, хакимлек итү». Би сүзеннән булса кирәк, әмма бор. *бәйл-лә- «чик билгесе кую» сүзеннән булуы да ихтимал. К. Билге.